Παλιές συνταγές για φυτοπροστασία

-Τα λάχανα δεν τα τρώνε οι ψύλλοι αν όταν φυτέψουμε μαζί τους και ρόβι.
-Ιδίως το ρόβι είναι κατάλληλο για τα ρεπάνια και τα γογγύλια.
-Προτιμότερο είναι να φυτέψουμε ζούματο (άγρια ρόκα) μαζί με τα λάχανα και ιδίως με τα κραμπολάχανα, γιατί τα κραμπολάχανα πειράζονται περισσότερο από τους ψύλλους.
-Αν θέλουμε να μην πειράζονται τα λάχανα ούτε από άλλα ζωύφια, βρέχουμε τους σπόρους μας με χυλό από αμάραντο πριν τα σπείρουμε.
-Όλοι δε οι σπόροι και των λαχάνων και των σπαρτών προφυλάσσονται από όλα τα ζωύφια αν πριν τους σπείρουμε, τους βρέξουμε σε χυλό από κοπανισμένη ρίζα αγριοσυκιάς.

Για να μην έχουν τα λάχανα ή τα δέντρα κάμπιες
-Βάζουμε σε νερό στάχτη από κλήματα 3 ημέρες και ραντίζουμε τα λάχανα ή καπνίζουμε τα δέντρα και τα λάχανα με κατράμι και θειάφι.

-Επίσης δεν θα έχουν κάμπιες αν βρέξουμε τον σπόρο σε αλυσίβα από στάχτη συκιάς και κατόπιν τον σπείρουμε.
-Όσες κάμπιες υπάρχουν καταστρέφονται αν ανακατέψουμε κάτουρο με άλλη τόση μούργα και το βράσουμε στη φωτιά. Αφού δε το αφήσουμε και κρυώσει ραντίζουμε τα λάχανα.
-Επίσης καταστρέφονται οι κάμπιες αν μαζέψουμε από άλλο κήπο τις κάμπιες και τις βράσουμε σε νερό μαζί με άνηθο και αφού κρυώσει ραντίσουμε τα λάχανα.
-Για τις κάμπιες του πράσου παίρνουμε μια κοιλιά από πρόβατο άπλυτη γεμάτη με την κοπριά και τη χώνουμε στο κήπο, όχι όμως σε βάθος αλλά στην επιφάνεια. Θα τη βρούμε κατόπιν γεμάτη από τις κάμπιες του πράσου. Το ίδιο κάνουμε και δεύτερη φορά και μαζεύουμε τις κάμπιες και τις σκοτώνουμε. Τα ζωύφια αυτά αγαπούν την κοπριά και πάντα στην κοπριά βρίσκονται για αυτό μπορούμε εύκολα να τα μαζέψουμε.

-Η καλύτερη κοπριά για τα λάχανα είναι η στάχτη. Γιατί είναι πολλή λεπτή και εκ φύσεως θερμή και καταστρέφει τους ψύλλους και τα σκουλήκια και άλλα τέτοια ζωύφια.

-Τα αγγούρια δεν πειράζονται από τους ψύλλους αν μπήξουμε κοντά τους όταν είναι μικρά ακόμα, κλωνάρια από ρίγανη. Η ρίγανη καταστρέφει και τους ψύλλους που υπάρχουν και δεν αφήνει να γίνουν άλλοι.

-Ο κήπος γίνεται θαλερός αν κοπανίσουμε άγριο τριφύλλι και το βάλουμε σε νερό και ραντίσουμε με αυτό τον κήπο ή αν τρίψουμε μοσχοσίταρο και το ανακατέψουμε με νερό και ραντίσουμε με αυτό τον κήπο.

Για να μην τρώνε τα ζωύφια τα φυτά
Βάλε δέκα καβούρια από ποτάμι ή από θάλασσα σε ένα δοχείο, είτε από στάμνα είτε από κανάτι και σκέπασέ το καλά και άφησέ το δέκα μέρες στον ήλιο. Με το νερό αυτό ράντιζε τα δέντρα, φυτά , αμπέλια και λάχανα, να θαυμάσεις την ενέργεια και τη δύναμη αυτού, γιατί ούτε τα πετούμενα, ούτε οι σκώληκες , ούτε άλλα ζωύφια τρώνε καθόλου τα φυτά όπου ράντισες με το νερό αυτό.

Πώς να φυλάξεις τον κήπο από άλλα σκουλήκια
Όταν στον κήπο υπάρχουν κάμπιες ή άλλα μαμούνια, βράσε πολλά από εκείνα τα ζωύφια και με το αυτό το νερό όταν κρυώσει ράντισε όλα τα λάχανα και θα ψοφήσουν όλα τα υπόλοιπα.

Πηγές: Γεωπονικά/Κασσιανού Βάσσου-Γεωπονικόν/Αγάπιου μοναχού του Κρητός

Φτιάχνω εκχύλισμα με πολυκόμπι για προστασία φυτών

Υλικά:
250 γραμμάρια φρέσκο πολυκόμπι ή 50 γραμμάρια ξεραμένο
1 κιλό νερό

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε τα υλικά μας και τα βράζουμε για 20 λεπτά σε χαμηλή φωτιά. Αφαιρούμε από την φωτιά και αφήνουμε σε δροσερό μέρος το διάλυμά μας για άλλες 24 ώρες. Αυτό γίνεται γιατί οι μίσχοι από το πολυκόμπι είναι πολύ σκληροί και χρειάζεται να βράσουν και να μείνουν αρκετά μέσα στο νερό για να διαλυθούν τα πολύτιμα συστατικά του.

Αυτή η συνταγή είναι επίσης ένα ιδιαίτερα αποτελεσματικό μυκητοκτόνο για την αποτροπή της μαύρης κηλίδας στα τριαντάφυλλα και του ωιδίου σε οποιοδήποτε φυτό. Αποτρέπει επίσης τη σκωρίαση στις μέντες και στην οικογένεια malvaceae.
Μπορεί να γίνει συνδυασμός με τσουκνίδα ή αλλά βότανα για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.
Το πολυκόμπι το μαζεύουμε αφότου έχουν εξαφανιστεί οι γυμνοί καφετιοί βλαστοί που έχουν τα σπόρια του, περίπου στα τέλη Μαΐου (στην Ευρώπη).
 
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Επιστημονική ονομασία: Equisetum arvense-Εκουισέτον το αρουραίον ή Ιππουρίς η αρουραία
Οικογένεια: Ιππουριδοειδή (Equisetaceae).
Άλλα ονόματα: Πολυκόμπι, κοντυλόχορτο, πολυτριχιά, πολυκόνδυλο, Ιππουρίδα των αγρών, Horsetail, Bottlebrush.




ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Πολυετές φυτό που φθάνει σε ύψος τα 60 εκατοστά και έχει σπείρες από βελονοειδή φύλλα. Ο βλαστός του είναι κιτρινωπός και τα φύλλα του είναι σαν βελόνες πεύκου με πράσινο χρώμα.

ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Το πολυκόμπι φυτρώνει στις περιοχές της Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής, της Βόρειας Ασίας και της Αμερικής και προτιμά τα υγρά εδάφη. Στην Ελλάδα θα το βρείτε δίπλα στις σιδηροδρομικές γραμμές. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους την άνοιξη.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ
Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται τα υπέργεια πράσινα μέρη που συλλέγονται στην αρχή του καλοκαιριού.

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
Το πολυκόμπι περιέχει μεγάλες ποσότητες πυριτικού οξέος και αλάτων, φλαβονοειδή, φαινολικά οξέα, αλκαλοειδή, σαπωνίνες, στερόλες, τανίνη, μαγγάνιο, μαγνήσιο, κάλιο, θείο. Μεγάλο μέρος της θεραπευτικής αποτελεσματικότητας αυτού του βοτάνου οφείλεται στη μεγάλη περιεκτικότητα του σε πυρίτιο, το οποίο είναι ευδιάλυτο και μπορεί να απορροφηθεί.

ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Το πολυκόμπι είναι ένα πρωτόγονο φυτό, απόγονος των τεράστιων δένδρων που υπήρχαν στην παλαιοζωική περίοδο. Ο Διοσκουρίδης λέει ότι το πολυκόμπι κοπανισμένο και επαλειμμένο θεραπεύει τελείως τις πληγές και για αυτό χρησιμοποιούταν σαν επουλωτικό για τις πληγές. Το πυρίτιο ενισχύει την ανάπλαση του συνδετικού ιστού.
Στο παρελθόν χρησιμοποιείτο για το γυάλισμα των μετάλλων και του ξύλου. Αυτό γιατί έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε πυρίτιο που ενεργεί σαν λειαντικό μέσον.
Το αγγλικό του όνομα, bottlebrush σημαίνει ότι χρησιμοποιούταν σαν βούρτσα για μπουκάλια. Το πολυκόμπι δενόταν στις ουρές των ζώων για να τα βοηθά να διώχνουν τα έντομα, για αυτό λεγόταν στα αγγλικά και horsetail(αλογοουρά).

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΧΡΗΣΕΙΣ
Το πολυκόμπι σταματά την αιμορραγία των πληγών, τη ρινορραγία και τις αιμοπτύσεις. Συντελεί στην επιτάχυνση της αποκατάστασης του κατεστραμμένου συνδετικού ιστού καλυτερεύοντας την ισχύ του και την ελαστικότητα του. Το αφέψημα του βοτάνου προστιθέμενο στο νερό του μπάνιου βοηθά στην αποθεραπεία των διαστρεμμάτων και των καταγμάτων, καθώς και σε παθήσεις που προκαλούν ερεθισμούς και φλεγμονές του δέρματος, όπως το έκζεμα και ο έρπητας.
Έχει ευεργετική επίδραση γενικώς στο ουροποιητικό σύστημα και για αυτό ενδείκνυται, στις καταστάσεις κυστίτιδας, ουρηθρίτιδας, τις παθήσεις και φλεγμονές των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, στη φλεγμονή του προστάτη, στην κατακράτηση υγρών και τις χρόνιες ογκώσεις των ποδιών.
Το πολυκόμπι είναι από τα καλύτερα βότανα για τη θεραπεία των ρευματικών αρθριτικών προβλημάτων, και βοηθάει τις αναπνευστικές παθήσεις, τη χρόνια βρογχίτιδα και φυματίωση, την αναιμία, εξασθένηση του οργανισμού.
Το διοξείδιο του πυριτίου που πε­ριέχει βοηθάει στην απορρόφηση του ασβεστίου και εμποδίζει την εναπό­θεση λιπιδίων στις αρτηρίες για αυτό προλαμβάνει την αρτηριοσκλήρυνση, και βοηθάει ασθένειες του στήθους, όπως το εμφύσημα.
Τέλος χρησιμοποιείτε για τα ευαίσθητα και σπασμένα νύχια γιατί τα σκληραίνει.

ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
Είναι καλό λίπασμα για τα φυτά και χρησιμοποιείτε σαν έγχυμα για την προστασία τους γιατί σκληραίνει την εξωτερική επιφάνεια των φυτών βοηθώντας τα έτσι στην αντιμετώπιση των εχθρών.

ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Δύο κουταλάκια ξερό βότανο σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό τρείς φορές την ημέρα.
Για λουτρά 100 γραμμάρια σε καυτό νερό για μία ώρα και προσθέσετε το μετά στο νερό του μπάνιου. Κάντε το μπάνιο σας για 20 λεπτά φροντίζοντας να καλύψετε τα νεφρά σας αλλά όχι την καρδιά σας (αυτό ισχύει για όλα τα λουτρά με βότανα) και μετά μείνετε σκεπασμένοι στο κρεβάτι για μια ώρα. Είναι ευεργετικό για ρευματικούς πόνους και χιονίστρες.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Μη χρησιμοποιείτε το πολυκόμπι για περισσότερο από 6 εβδομάδες γιατί μπορεί προκαλέσει ερεθισμό του πεπτικού.Ελλείψει ικανοποιητικών επιστημονικών στοιχείων, η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού δε συνιστάτε.

Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ειδικά όταν λαμβάνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα, βότανα ακόμα και συμπληρώματα.

Οι πληροφορίες που παρέχονται είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.

Φτιάχνω βιολογικό εντομοκτόνο με αψιθιά

Όταν οι θερμοκρασίες το Φθινόπωρο είναι ακόμα υψηλές, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος από πολλά βλαβερά έντομα στο περιβόλι μας. Πρέπει να ελέγχουμε σχεδόν καθημερινά το περιβόλι μας για τυχόν εχθρούς, για να παρέμβουμε έγκαιρα.
Με μια βόλτα στο περιβόλι μου συνάντησα στα μπρόκολα και στα κουνουπίδια μου, δύο εχθρούς ταυτόχρονα, μελίγκρα και κάμπιες.


Σκεφτόμενος τι βιολογικό εντομοκτόνο από εκχύλισμα φυτών να χρησιμοποιήσω, ήμουν μεταξύ δύο μιας και είχα γράψει πρόσφατα 2 άρθρα για αυτά, τον απήγανο ή την αψιθιά. Προτίμησα την αψιθιά γιατί ήξερα ότι δρα σαν εντομοκτόνο και γιατί ήθελα να την δοκιμάσω και σε μεγάλα έντομα όπως οι κάμπιες.
Τον απήγανο τον απέκλισα γιατί είχα παρατηρήσει στο κήπο μου ότι οι κάμπιες, όχι μόνο δεν απωθούνται από αυτόν αλλά τον τρώνε κιόλας.

Υλικά
1 κιλό νερό
100 γραμμάρια φρέσκιας αψιθιάς
2 κουταλιές της σούπας τριμμένο πράσινο σαπούνι

Διαδικασία εγχύματος
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε 1 κιλό νερό και 100 γραμμάρια φρέσκιας αψιθιάς (περίπου μία χούφτα). Το αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά με κλειστό το καπάκι της κατσαρόλας, για να μην φεύγουν με τους υδρατμούς τα πολύτιμα συστατικά της.
Προσέχουμε να μην βράσει το νερό μας. Η ιδανική θερμοκρασία είναι γύρω στους 80-90 βαθμούς. Το αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά περίπου μία ώρα.
Μετά το σουρώνουμε και το βάζουμε στο ψεκαστήρα μας. Εκεί όσο είναι ακόμα χλιαρό διαλύουμε και 2 κουταλιές της σούπας τριμμένο πράσινο σαπούνι και ανακινούμε. Το φυσικό εντομοκτόνο μας είναι πλέον έτοιμο για χρήση.


Διαδικασία τριψίματος πράσινου σαπουνιού
Μέχρι να γίνει το νερό με την αψιθιά, αποφάσισα να ενισχύσω λίγο το εντομοκτόνο μου, με πράσινο σαπούνι που και αυτό σκοτώνει τις μελίγκρες δια επαφής, δεν ήξερα όμως αν είναι αρκετά ισχυρό από μόνο του, για να σκοτώσει μεγαλύτερα έντομα όπως οι κάμπιες.
Με ένα κοινό τρίφτη έτριψα δύο πλάκες πράσινου σαπουνιού. Η ποσότητα που έτριψα μου έδωσε περίπου 40 κουταλιές της σούπας τριμμένο σαπούνι το οποίο και αποθήκευσα σε ένα γυάλινο βαζάκι για μετέπιπτα χρήση.


Διαδικασία ψεκάσματος
Επειδή το προηγούμενο βράδυ είχε βρέξει περίμενα μέχρι να στεγνώσουν αρκετά τα φυτά και ράντισα αργά το μεσημέρι. Δεν είχα πολλά χρονικά περιθώρια γιατί το βράδυ, θα ξαναέπεφτε υγρασία με αποτέλεσμα να αδυνατίσει το εντομοκτόνο μου.
Έπρεπε όμως να ψεκάσω γρήγορα γιατί ένα δύο φυτά μου είχαν πολλά έντομα και δεν ήθελα να εξαπλωθούν στα υπόλοιπα.
Το ψέκασμα πρέπει να γίνεται από κοντά και να λούζουμε στην κυριολεξία όλο το φυτό για να πετύχουμε όσο τον δυνατό περισσότερους εχθρούς. Τα οικολογικά εντομοκτόνα είναι συνήθως επαφής, δηλαδή πρέπει να πέσουν πάνω στο σώμα των εντόμων για να τα σκοτώσουν, αντίθετα από τα εμπορικά εντομοκτόνα που είναι και μασητικά, δηλαδή το δηλητήριο μένει πάνω στα φύλλα του φυτού και όταν το τρώει το έντομο πεθαίνει. Για αυτό όταν ψεκάζουμε με οικολογικά εντομοκτόνα πρέπει να κάνουμε έλεγχο μετά από 2-3 μέρες και να ξανά ψεκάσουμε αν είχαμε αφήσει κάποια σημεία αψέκαστα.

Την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί...

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ-Κνίδη η δίοικος

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ-Κνίδη η δίοικος (Urtica Doica)/Κνίδη η καυστική (Urtica Urens)

Η τσουκνίδα είναι πολύτιμο φυτό. Καλυτερεύει το έδαφος, όπου φύεται. Περιέχει ένζυμα, σίδηρο, βιταμίνες, διάφορα άλατα και μυρμηγκικό οξύ, σε αυτό το τελευταίο οφείλεται η φαγούρα που προκαλεί καθώς και το όνομα της,κνίδη.

Η τσουκνίδα ανάλογα με την περιοχή, ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούλιο. Είναι δραστική για τα παρασκευάσματα που θα περιγράψουμε, όταν την κόψουμε λίγο πριν την ανθοφορία ή μόλις αρχίζει η ανθοφορία της. Κόβουμε τα φύλλα και τα στελέχη της και μπορούμε να την αποξηράνουμε στη σκιά για να την έχουμε και άλλες περιόδους.

Συνιστάται η χρήση 2 ειδών. Κνίδη η δίοικος (Urtica Doica) και κνίδη η καυστική (Urtica Urens). Εάν δεν βρούμε αυτά τα 2 είδη μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και την κνίδη τη σφαιροφόρο (Urtica Pilulifera).

Το διάλυμα τσουκνίδας από υδάτινο απόσταγμα τσουκνίδας χρησιμοποιείται από καιρό σαν ένα φυτοδιεγερτικό στη φυτοκομία.
Με την χρήση του διαλύματος έχει παρατηρηθεί ότι η ανάπτυξη αυξάνεται, τα φύλλα έχουν πιο σκούρο πράσινο χρώμα. Ακόμα αυξάνεται και η αντοχή απέναντι στα παράσιτα και ειδικά στις αφίδες.
 Κόβουμε τα στελέχη και τα φύλλα της και μπορούμε να την αποξηράνουμε στη σκιά για μια εβδομάδα, για να την αποθηκεύσουμε. Μπορούμε να φτιάξουμε το έγχυμα μας με φρέσκια ή αποξηραμένη τσουκνίδα. Για κάθε κιλό φρέσκου φυτού ή 200 γρ. αποξηραμένου χρησιμοποιούμε 10 λίτρα νερό.

Κρύο έκχυμα 24 ωρών φρέσκιας τσουκνίδας για αντιμετώπιση εντόμων
Μέσα σε ένα δοχείο ρίχνουμε ένα μέρος τσουκνίδας φρέσκιας και 10 μέρη νερού. Ανακατεύουμε καλά ώστε η τσουκνίδα να σκεπαστή με νερό. Αφήνουμε το μίγμα 14 έως 24 ώρες το περισσότερο, ανάλογα με την θερμοκρασία της εποχής. Σουρώνουμε το μίγμα που έχουμε και αμέσως ραντίζουμε τα προσβεβλημένα φυτά από μελίγκρες. Με το πρώτο ψεκασμό οι μελίγκρες θα αρχίσουν να λιγοστεύουν. Ξανά ραντίζουμε τα φυτά μετά από μια βδομάδα περίπου. Αυτό επαναλαμβάνεται ακόμα 3-4 φορές ανάλογα με το πρόβλημα. Μετά τα ραντίσματα τα φυτά έχουν ενισχυθεί και δεν προσβάλλονται πλέον εύκολα.

Προσοχή: Μόλις σουρώσουμε το μίγμα αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το εκχύλισμα αμέσως ή το αργότερο μετά δύο ώρες, αλλιώς χάνει την αποτελεσματικότητα του. Το παρασκεύασμα αυτό γίνεται ακόμα πιο αποτελεσματικό, αν προσθέσουμε μέσα και κάποιο αιθέριο έλαιο, που απωθεί τις μελίγκρες.

Έκχυμα τσουκνίδας 10 – 14 ημερών ως δυναμωτικό
Με τις ίδιες αναλογίες όπως και προηγουμένως, δηλαδή 10 μέρη νερού 1 μέρος τσουκνίδας, (ΠΑΝΑΓΟΣ 1997) φτιάχνουμε ένα παρασκεύασμα που το αφήνουμε όμως 10 – 14 ημέρες ανακατεύοντας το καθημερινά με ένα ξύλο. Μετά από λίγες ημέρες αρχίζει να αφρίζει και να βγαίνει μια έντονη δυσάρεστη οσμή για αυτό τοποθετούμε το βαρέλι με το παρασκεύασμα σε κάποια άκρη του κήπου και το σκεπάζουμε με ένα καπάκι. Το χειμώνα, αν θέλουμε να επιταχύνουμε τη διαδικασία, τοποθετούμε το βαρέλι κάπου στον ήλιο, το καλοκαίρι όμως οπωσδήποτε στη σκιά. Αν θέλουμε να μειώσουμε την έντονη δυσάρεστη οσμή, ρίχνουμε μέσα μια χούφτα σκόνης από πετρώματα.

Όταν οι αφροί σταματήσουν μετά 10 ή 14 μέρες, το παρασκεύασμα είναι έτοιμο. Τότε το σουρώνουμε και το διάλυμα αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αμέσως ή το φυλάμε σκεπασμένο σε δροσερό μέρος για μετέπειτα χρήση. Με το μίγμα αυτό ψεκάζουμε τα φυτά αραιώνοντας το με το τριπλάσιο μέχρι πενταπλάσιο νερό. Όσο πιο τρυφερά είναι τα φυτά τόσο μεγαλύτερη αραίωση χρειάζεται.

Το ψέκασμα αυτό δρα ως αναζωογονητικό π.χ. σε φυτά που έχουν ταλαιπωρηθεί από ξηρασία.. Επίσης, κάνει τα φυτά πιο ανθεκτικά σε τυχόν μελλοντικές προσβολές. Αν έχουμε πολύ από αυτό το διάλυμα, το αραιώνουμε με δεκαπλάσιο νερό και ποτίζουμε τα φυτά στις ρίζες τους, έτσι δίνουμε στο έδαφος και άζωτο.
Υπάρχουν μερικοί βιοκαλλιεργητές που καταφέρνουν να έχουν υγιή φυτά χωρίς κανένα άλλο ράντισμα, εκτός αυτό το δυναμωτικό της τσουκνίδας και αυτό είναι κάτι που πρέπει να επιδιώκουμε. Το παρασκεύασμα αυτό μπορεί να συνδυαστεί για ράντισμα των φυτών και με άλλα παρασκευάσματα

Πηγή:  ΤΕΙ  Κρήτης-Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας

Φυσικά σπιτικά παρασκευάσματα για ασθένειες φυτών

Ξύδι
 Χρησιμοποιήστε ξύδι για τη θεραπεία πολλών ασθενειών των φυτών, συμπεριλαμβανομένης της σκωρίασης, του μελανού σημείου και της μυκητίασης (περονόσπορου).
Αναμείξτε 1 κουταλιά φυσικό ξύδι σε 1 λίτρο νερό
Ψεκάστε με το διάλυμα στις άρρωστες περιοχές των φυτών νωρίς το πρωί ή το βράδυ, όταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές και δεν υπάρχει άμεσο φως.
Επαναλάβετε μέχρι η ασθένεια να θεραπευτεί.


Μαγειρική σόδα (όξινο ανθρακικό νάτριο) - Μυκητοκτόνο
Χρησιμοποιήστε αυτό το φάρμακο για τη θεραπεία μυκήτων των φυτών.
Ανακατέψτε 1 κουταλιά σούπας και 1 κουταλιά φυτικό λάδι σε ένα 4 λίτρα νερό.
Προσθέστε μερικές σταγόνες υγρό ή εντομοκτόνο σαπούνι στο μίγμα για να βοηθήσει να εξαπλωθεί πιο ομοιόμορφα στα φύλλα.
Ψεκάστε τα μολυσμένα φυτά, συμπεριλαμβανομένων και των κάτω φύλλων.
Το όξινο ανθρακικό κάλιο επίσης αντιμετωπίζει μύκητες και δεν προσθέτει άλατα (νατρίου) στο έδαφος.

Γάλα
Το γάλα είναι ένα πολύ καλό όπλο για τους μύκητες και τους ιούς των φυτών. Για την πρόληψη των μυκήτων, πασπαλίζουμε 2 κουταλιές γάλα σε σκόνη στο έδαφος γύρω από τα φυτά μας νωρίς στην περίοδο πριν εμφανιστούν οι ασθένειες. Αν δείτε μύκητες στα φύλλα της τομάτας, των τριανταφυλλιών, ή άλλων φυτών, ψεκάστε με αραιωμένο μείγμα γάλακτος (1 μέρος γάλα με 1 μέρος νερό) άμεσα στα μολυσμένα φύλλα. Μπορείτε ακόμη να χρησιμοποιήσετε το γάλα που έχει ξινίσει.

Οικολογικό σπρέι  για καταπολέμηση ασθενειών και εντόμων

Συστατικά

1,5  κουταλιά της σούπας μαγειρική σόδα

1 κουταλιά σούπας εντομοκτόνου σαπουνιού

1 κουταλιά σούπας φυτικό λάδι

1 κουταλιά σούπας ξύδι

4 λίτρα νερό

Οδηγίες

Ανακατέψτε τη μαγειρική σόδα, το σαπούνι και το λάδι σε μία κούπα νερό.

Προσθέστε  στο τέλος το ξύδι.

Βάλτε το μίγμα σε ένα ψεκαστήρα και προσθέστε το υπόλοιπο νερό.

Ανακατέψτε καλά και ψεκάστε όλο το φυτό, στην πάνω αλλά και στην κάτω μεριά των φύλλων.

Καταπολεμά τις μυκητιάσεις και τη μαύρη κηλίδα

Ψεκάστε κάθε εβδομάδα για την καταπολέμηση των εντόμων και των ασθενειών.

Αντιμυκητιακό σπρέι χαμομηλιού για τους σπόρους,  τα σπορόφυτα και τη ριζοκτονία

Συστατικά

1 κούπα νερό

1 κουταλιά της σούπας άνθη χαμομηλιού

Οδηγίες

Βράστε το νερό, βγάλτε το από τη φωτιά και προσθέστε 1 κουταλιά της σούπας χαμομήλι.

Σκεπάστε το δοχείο μέχρι να κρυώσει και σουρώστε το χαμομήλι μετά.

Χρησιμοποιήστε το έγχυμα του χαμομηλιού για να μουλιάσετε τους σπόρους ή για να υγράνετε το φυτόχωμα που θα φυτέψετε τους σπόρους σας.

Ψεκάζεται ποτίζοντας τα σπορόφυτά σας με το τσάι χαμομηλιού για 2 εβδομάδες μέχρι να αναπτυχτούν τα φυτά σας.

Μπορείτε να ενισχύσετε το μίγμα προσθέτοντας 1 κουταλιά της σούπας πολυκόμπι.
Υπεροξείδιο του υδρογόνου
Οι ρίζες απαιτούν οξυγόνο και τα χαμηλά επίπεδα προκαλούν τις περισσότερες ασθένειες των ριζών. Περισσότερο πότισμα στα φυτά προκαλεί την ανάπτυξη της σήψης της ρίζας. Όταν υπάρχει πολύ νερό στο έδαφος, οι αεροφόροι οδοί κλείνουν με νερό και οι ρίζες χρησιμοποιούν το λίγο οξυγόνο που είναι διαθέσιμο. Τα φυτά δεν είναι σε θέση να απορροφήσουν τα θρεπτικά συστατικά από το έδαφος και οι ρίζες μπορούν να αρχίσουν να πεθαίνουν μέσα σε 24 ώρες. Τα φυτά θα αρχίσουν να μαραίνονται και να μοιάζουν σαν να μην έχουν αρκετό νερό. Είναι εύκολο να γίνει ένα μοιραίο λάθος η προσθήκη περισσότερου νερού.

Το νερό αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο. Το υπεροξείδιο του υδρογόνου (H2O2) έχει ένα επιπλέον άτομο οξυγόνου. Όταν τα φυτά ποτιστούν με υπεροξείδιο του υδρογόνου, το οξυγόνο απελευθερώνετε στο έδαφος γύρω από τις ρίζες, με αποτέλεσμα την ταχεία ανάπτυξη μιας υγιής ρίζας. Χρησιμοποιήστε το φθηνό 3% υπεροξείδιο του υδρογόνου, που μπορεί κανείς να αγοράσει σε ένα φαρμακείο. Αναμείξετε 2 κουταλάκια του γλυκού σε 4 λίτρα νερό.

Ασθένειες-Τεχνικές πρόληψης
Το στρες των φυτών
Μεταχειριστείτε τα πιο κοινά προβλήματα στρες των φυτών, που προκαλούνται από τα έντομα, το υπερβολικό πότισμα, το υπερβολικό κόψιμο, την ξηρασία, και τα ζιζάνια για να βοηθήσετε στην πρόληψη των ασθενειών των φυτών.

Ασθένειες από μύκητες
Ένας μύκητας που επηρεάζει τα λαχανικά, τα φρούτα, τους θάμνους, τα δένδρα και τα λουλούδια, ευνόητε από συνθήκες με υγρασία (15-25 βαθμούς κελσίου) χωρίς άνεμο. Η γκρι μούχλα εμφανίζεται μετά από παρατεταμένες περιόδους συννεφιάς, ομίχλης, υγρασίας, ή ελαφρές βροχές. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ένα γκρι με καφέ αποχρωματισμό και μια ασαφή λευκωπή γκρι μούχλα που αναπτύσσετε στην επιφάνεια των περιοχών που επλήγησαν. Ο μύκητας προκαλεί μάρανση του άνθους, σήψη και απόρριψη του καρπού, έλκη στα στελέχη, κηλίδες στα φύλλα και σήψη στους βολβούς ή τη ρίζα.
-Αγοράζετε σπόρους υψηλής ποιότητας από ποικιλίες
-Φυτέψετε τους σπόρους σε ηλιόλουστα, καλά προετοιμασμένα αποστραγγιζόμενα μέρη, τη περίοδο που συνιστάται για την περιοχή σας.
-Να αποφεύγεται τα βαριά εδάφη, τη βαριά σπορά, τον υπερπληθυσμό, τη κακή κυκλοφορία του αέρα, τη πολύ βαθιά φύτευση και την πολύ λίπανση (ειδικά με άζωτο)
-Λιπάρετε τα φυτά με βάση την ανάλυση του εδάφους.
-Κρατήστε το έδαφος υγρό μετά τη φύτευση. Επιτρέψτε στα φυτά να έχουν άφθονο φως.
-Πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική υγρασία. Χρησιμοποιήστε επιφανειακό πότισμα και κρατήστε το νερό μακριά από το φύλλωμα. Ποτίζετε με νερό τα φυτά νωρίς την ημέρα.
-Αφαιρέστε το πρώτο καρπό που έχει μολυνθεί με γκρι-μούχλα σήψης από τη καλλιέργεια και κάψτε ή θάψτε το. Όλα τα άρρωστα φυτά και τα φυτικά μέρη θα πρέπει να απομακρύνονται και να καταστρέφονται.
-Μετά τη συγκομιδή κάψτε όλα τα υπολείμματα των καλλιεργειών.
-Μην μετακινήστε και αγγίζετε τα φυτά όταν είναι βρεγμένα. Αυτό προκαλεί την εξάπλωση των ασθενειών.

Σάπισμα της ρίζας
Αυτός ο μύκητας οδηγεί σε μικρά ή και σοβαρά προβλήματα μαρασμού που προκαλούνται από την παρεμπόδιση της λειτουργίας της ρίζας
Τα καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη είναι ίσως η καλύτερη προληπτική δράση κατά των κοινών μυκήτων μάρανσης του εδάφους.
Επαρκής κυκλοφορία του αέρα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των ασθενειών.
Μια σκόνη από μαλακό πέτρωμα/φωσφορικό στο έδαφος μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της εξάπλωσης της μάρανσης.
Ένα σπιτικό σπρέι με σκόρδο μπορεί να δουλέψει για πολλές ασθένειες αλλά και για προβλήματα εντόμων.

Clubroot (λάχανο και οικογένεια μουστάρδας)
Αυτή είναι μια κοινή ασθένεια στα λάχανα, ραπανάκια, γογγύλια, σινάπια. Η παραμόρφωση γίνετε στις κρυμμένες ρίζες του φυτού και έχει σχήμα ραβδιού. Στο λάχανο αυτό προκαλεί ασχημάτιστα ή καθόλου κεφάλια, που ακολουθείται από μείωση στην ανάπτυξη ή και θάνατο του φυτού.
Μην φυτεύεται αν έχετε πρόβλημα, μέλη της οικογένειας λάχανου (συμπεριλαμβανομένων μπρόκολα, κουνουπίδια, κράμβες, λάχανα Βρυξελών, σινάπια κ.α.) στον ίδιο χώρο για τέσσερα χρόνια.
Αυξήστε το επίπεδο του pH του εδάφους στο 7.5. Πρώτα κάνετε μια δοκιμή για να μάθετε το τρέχον επίπεδο του pH του εδάφους και μετά αυξήστε το με ασβέστιο ή και μαγνήσιο.
Βεβαιωθείτε ότι το έδαφος στραγγίζει καλά.

Συμβουλές Τα σπρέι λαδιού δουλεύουν πνίγοντας τα έντομα όταν έρθουνε σε επαφή μαζί τους. Όταν προσθέσουμε και άλλα συστατικά αποτρέπουν διάφορες ασθένειες μυκήτων. Να θυμάστε ότι τα σπρέι μπορούν να σκοτώσουν και τα ωφέλιμα έντομα γι αυτό να ψεκάζεται όταν είστε σίγουροι ότι υπάρχουν τα βλαβερά. Πάντα να ψεκάζεται δοκιμαστικά μερικά φύλλα και να ελέγχεται μετά από 1-2 μέρες για κάψιμο των φύλλων. Αν δεν υπάρχει κάψιμο συνεχίστε τον ψεκασμό σε όλο το φυτό. 

 Πηγές:
http://organiceden.homestead.com/ManagePlantDiseases.html
http://www.ghorganics.com/page15.html

Οικολογικά εντομοκτόνα για καταπολέμηση, έλεγχο εντόμων και φυτοπροστασία

Τα σπρέι λαδιού δουλεύουν πνίγοντας τα έντομα όταν έρθουν σε επαφή μαζί τους. Όταν προσθέσουμε και άλλα συστατικά αποτρέπουν διάφορες ασθένειες μυκήτων. Να θυμάστε ότι τα σπρέι μπορούν να σκοτώσουν και τα ωφέλιμα έντομα γι αυτό να ψεκάζεται όταν είστε σίγουροι ότι υπάρχουν τα βλαβερά. Πάντα να ψεκάζεται δοκιμαστικά μερικά φύλλα και να ελέγχεται μετά από 1-2 μέρες για κάψιμο των φύλλων. Αν δεν υπάρχει κάψιμο συνεχίστε τον ψεκασμό σε όλο το φυτό. Τα εντομοκτόνα όπως τα βοτανικά και τα οικιακά σπρέι από σαπούνια και λάδια δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται κάτω από οποιαδήποτε από τις ακόλουθες καταστάσεις:

■ Στην βροχή
■ Όταν φυσάει
■ Σε έντονη ηλιοφάνεια
■ Στην μέση ζέστων, ξηρών ημερών
■ Όταν αναμιγνύεται με μη συμβατά υλικά
■ Σε ανοιχτά λουλούδια, όταν είναι παρούσες οι μέλισσες
■ Όταν το φυτό υποφέρει από υγρασία (υπερβολική ή πολύ λίγη)
■ Όταν το φύλλο είναι υγρό με δροσιά

Βασικό σπρέι σαπουνιού
1 κουταλάκι γλυκού βιοδιασπώμενο υγρό πιάτων ή 4 κουταλάκια γλυκού τριμμένο πράσινο σαπούνι σε 1 κιλό ζεστό νερό.
2 κουταλάκια γλυκού οινόπνευμα.
Ανακατέψτε καλά και ψεκάστε. Επαναλάβετε κάθε εβδομάδα όταν χρειαστεί.
Είναι κυρίως δραστικό στα έντομα με μαλακό κέλυφος όπως τα ακάρεα, οι θρύπες, οι αφίδες (μελίγκρες), αλευρώδη και λευκές μύγες. Το σαπούνι εισχωρεί στην μεμβράνη του σώματος και κάνει το έντομο να ξεραθεί.

Σπρέι λεμονιού
Καθαρίστε τη φλούδα από ένα μεγάλο λεμόνι και βράστε τη για 10 λεπτά. Κρυώστετο και ψεκάστε με αυτό. Η Limonene είναι η δραστική ουσία.

Σπρέι αλευριού
2-4 κουτάλια σούπας αλεύρι σε 1 κιλό ζεστό νερό.
1 κουταλάκι γλυκού βιοδιασπώμενο υγρό πιάτων ή τριμμένο πράσινο σαπούνι.
Ανακατέψτε καλά και ψεκάστε. Επαναλάβετε όταν χρειαστεί.
Η σκόνη του αλευριού γίνεται μια κολλώδες ουσία, που δουλεύει σαν μια κολλώδες παγίδα για τα έντομα ή το έντομο την τρώει και ενεργεί στα πεπτικά τους μέρη.

Σπρέι κρεμυδιού
Στην παραδοσιακή γεωργία, χρησιμοποιείται ως ενισχυτικό της άμυνας των φυτών, ως μυκητοκτόνο και ως εντομοκτόνο, ιδιαίτερα εναντίον αφίδων και ακαρέων. Χρησιμοποιούνται 350 γρ. ψιλοκομμένων βολβών σε 10 λίτρα νερό όπου παραμένουν για 24 ώρες, το μίγμα μετά βράζεται σε χαμηλή φωτιά για 20 έως 30 λεπτά, φιλτράρεται και με αυτό ψεκάζονται τα φυτά που έχουν πρόβλημα.

Απωθητικά σπρέι
Γενικής χρήσης σπρέι σκόρδου-καυτής πιπεριάς.
6 σκελίδες σκόρδου
1 κρεμμύδι
1-2 κουτάλια σούπας τριμμένης κόκκινης καυτής πιπεριάς
1 κουταλάκι γλυκού βιοδιασπώμενο υγρό πιάτων ή τριμμένο πράσινο σαπούνι
1 κιλό νερό
Βάλτε τα συστατικά με λίγο νερό σε ένα μπλέντερ και χτυπήσετε μέχρι να λιώσουν
Προσθέστε και το υπόλοιπο νερό και αφήστε τα σε ένα δοχείο για 24 ώρες
Μετά σουρώστε το και ψεκάστε.

ΠΗΓΗ: http://www.ftiaxno.gr

Ασθένειες - προβλήματα βουκαμβίλιας

1. Το φυτό δεν ανθίζει. 
Λίγο φως και κακός αερισμός ή πολύ πότισμα. Το φυτό πρέπει να μεταφερθεί σε πιο φωτεινή θέση με καλύτερο αερισμό. Αν το χώμα είναι υγρό, πρέπει να μείνει απότιστο μέχρι να στεγνώσει και μετά τα ποτίσματα να γίνονται πιο αραιά.

2. Το φυτό αναπτύσεται αργά.
Βαρύ χώμα που δεν στραγγίζει καλά. Μεταφυτέφτε το φυτό σε γλάστρα με πολύ υλικό αποστράγγισης.

3. Τα φύλλα του φυτού πέφτουν.
Αν είναι χειμώνας, είναι κάτι φυσιολογικό. Για να το περιορίσετε μεταφέρετε την γλάστρα σε θερμότερο χώρο. Αν είναι καλοκαίρι, οφείλετε σε ανεπαρκή φωτισμό. Μεταφέρετε το φυτό σε φωτεινότερο χώρο.

4. Τα καινούργια φύλλα είναι μικρά.
Το φυτό χρειάζετε λίπανση. 

 5. Τα άνθη και τα φύλλα μαραίνονται και πέφτουν και παραμένουν τα βράκτια φύλλα (τα χρωματιστά φύλλα που μοιάζουν με άνθη). 
Πολλή ζέστη και ξηρασία. Ψεκάστε και ποτίζετε το φυτό πιο τακτικά.

6. Τα φύλλα κιτρινίζουν.
Υπερβολικό πότισμα. Φροντίζετε η γλάστρα να στραγγίζει καλά. Αν το χώμα είναι υγρό, το αφήνετε να στεγνώσει και στη συν΄χεια περιορίζετε τα ποτίσματα.

7. Κιτρινισμένα φύλλα με ιστούς αράχνης στην κάτω επιφάνεια.
Τετράνυχος. Πρέπει να αντιμετωπιστεί με ειδικό εντομοκτόνο.

8. Κίτρινα στίγματα στα φύλλα, περισσότερα ανάμεσα στα νεύρα τους και σκούρα έντομα στην κάτω επιφάνεια και στο βλαστό.
Κοκκοειδή. Τα αφαιρείτε με βαμβάκι βουτυγμένο στο οινόπνευμα. Αν η προσβολή είναι εκτεταμένη, χρειάζετε αντιμετώπιση με ειδικό εντομοκτόνο.

9. Λευκές κηλίδες στα φύλλα που θυμίζουν βαμβάκι.
Ψευδόκοκκος (βαμβακάδα). Τους απομακρύνετε με ένα βαμβάκι βουτυγμένο στο οινόπνευμα. Σε προχωρημένη προσβολή χρεισιμοποιήστε ειδικό προϊόν. 

10. Λευκές απαλές κηλίδες πάνω στα φύλλα.
Ωίδιο που ευνοείται από υπερβολική υγρασία στο περιβάλλον και κακό αερισμό. Μετακινήτε το φυτό σε χώρο με καλό αερισμό. 


http://www.phyto.gr

Ασθένειες - προβλήματα αζαλέας

1. Το φυτό έχει μπουμπούκια που δεν ανθίζουν.

Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε σε υπερβολικό πότισμα, είτε σε ρεύματα. Σταματήστε να ποτίζετε το φυτό μέχρι να στεγνώσει το χώμα του και στη συνέχεια περιορίστε το πότισμα. Επίσης μεταφέρετε το φυτό σε θέση που δεν υπάρχουν ρεύματα.

2. Τα φύλλα του φυτού μαραίνονται και πέφτουν.

Πολλή ζέστη και ξηρασία. Μεταφέρετε το φυτό σε δροσερότερο χώρο και το ψεκάζετε με μη ασβεστούχο νερό.

3. Τα νέα φύλλα είναι μικρά και το φυτό δεν ανθίζει.

Το φυτό χρειάζεται λίπανση. Λιπάνετέ το με λίπασμα ειδικό για αζαλέες.

4. Φύλλα με ιστούς αράχνης στο κάτω μέρος και κίτρινα στίγματα.

Τετράνυχος. Χρειάζεται αντιμετώπιση με ειδικά εντομοκτόνα.

5. Λευκές στοές και κάμπιες του φυλλορύχτη της αζαλέας.

Χρειάζεται αντιμετώπιση μόλις εμφανιστεί η προσβολή με ειδικά εντομοκτόνα. 

http://www.phyto.gr

Ελιά, ελαιόλαδο

"Ελαιόλαδο" χαρακτηρίζεται το έλαιο που λαμβάνεται από τους καρπούς της Ελιάς της Ευρωπαϊκής (Οlea europea) με μέσα αποκλειστικά μηχανικά και μεθόδους ή επεξεργασίες οπωσδήποτε φυσικές, σε θερμοκρασίες που να μην προκαλούν αλλοίωση του ελαίου.

Το ελαιόλαδο, εξαιτίας των θρεπτικών και βιολογικών του ιδιοτήτων αποτελεί ένα βασικό συστατικό στο διαιτολόγιο των κατοίκων ορισμένων περιοχών της γης από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Πολλοί ιστορικοί ήδη αναφέρονταν στις θρεπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες του ελαιόλαδου και στη χρησιμοποίηση του από τα αρχαία χρόνια.

Ιστορικά στοιχεία για θεραπευτικές χρήσεις του ελαιόλαδου και της ελιάς

Από τα αρχαία χρόνια ο Έλληνας είναι "εραστής και μύστης" της ελιάς. Όπως μαρτυρούν τα αρχαία ελαιοτριβεία που βρέθηκαν στη χώρα μας, ήξερε να την καλλιεργεί, να μαζεύει τους καρπούς της με τα χέρια ή ραβδίζοντάς την και να τους χρησιμοποιεί για την παραγωγή λαδιιού. Η ελιά αποτελεί "ιερό δέντρο" από τα αρχαία χρόνια και βρίσκεται υπό την προστασία της θεάς Αθηνάς. Όπως μας θυμίζει ο αρχαίος μύθος, στον αγώνα μεταξύ των θεών για την ανάδειξη του προστάτη των Αθηνών, που έγινε στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, νικήτρια βγήκε η Αθηνά δωρίζοντας στους Αθηναίους την "πρώτη ελιά του κόσμου", που φύτρωσε εκεί όπου χτύπησε το δόρυ της. Το δέντρο αυτό ήταν χρήσιμο για τη διατροφή, το φωτισμό, τη θέρμανση, την υγεία και τον καλλωπισμό των Αθηναίων. Από τότε τα ελαιόδεντρα γύρω από την Αθήνα έγιναν ιερά (μορίες ελιές) και προστατευμένα με φραγμούς (σηκούς). Αλίμονο σ' όποιον τολμούσε να τις πειράξει, αφού η τιμωρία ήταν ο εξοστρακισμός ή ο θάνατος.
Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείτο στην αρχαιότητα για καθαρισμό και περιποίηση. Οι αθλητές, με τη "στλεγγίδα" -ένα μεταλλικό εργαλείο κυρτωμένο στην άκρη- καθαρίζονταν από την σκόνη και τον ιδρώτα του στίβου. Σήμερα σαπούνια από ελαιόλαδο χρησιμοποιούνται απ' όσους θέλουν να εκμεταλλευτούν τις αντιαλλεργικές ιδιότητες των φυσικών αυτών καθαριστικών.
Από το 4000 π.Χ. ήταν γνωστή η χρήση του ελαιολάδου για θεραπευτικούς σκοπούς. Ο Αριστοτέλης μελέτησε το ελαιόδενδρο και ανήγαγε την καλλιέργεια του σε επιστήμη. Ο Σόλων (639-559 π.Χ.) πρώτος νομοθέτησε την προστασία του. Ο Όμηρος το παρομοίασε με "χρυσό υγρό". Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, το περιγράφει σαν το "τέλειο θεραπευτικό". Στις διασωθείοες εργασίες του αναφέρονται περισσότερες από 60 φαρμακευτικές και ιατρικές χρήσεις του ελαιολάδου. Αυτές περιλαμβάνουν δερματολογικές ασθένειες, μυϊκούς πόνους, θεραπεία του έλκους και της χολέρας, φλεγμονές των ούλων, αϋπνία, ναυτία, πυρετό και στομαχικούς πόνους.
Ο Διοσκουρίδης ονομάζει το ελαιόλαδο "προς την εν υγεία χρήσιν άριστον". Αναφέρει ποικίλες θεραπευτικές ιδιότητες κατά του έρπητος και της άφθας. Έχει θερμαντικές ιδιότητες, καταπολεμά την ουλίτιδα και διευκολύνει τη λειτουργία του παχέος εντέρου. Αναφέρει επίσης ότι το ελαιόλαδο από τις άγριες ελιές είναι στυπτικό, ευεργετικό για τις κεφαλαλγίες και την καταπολέμηση της πιτυρίδας.

Θεραπευτικές ιδιότητες ελαιόλαδου

Το ελαιόλαδο, όπως και όλα τα φυσικά τρόφιμα, εκτός από τρόφιμο είναι και φάρμακο! Για να το πούμε και αλλιώς, το ελαιόλαδο θεραπεύει με διάφορους τρόπους! Για να αποδώσει όμως το μέγιστο ωφέλιμο αποτέλεσμα στην υγεία μας, πρέπει να θέσουμε ως βασική προυπόθεση ότι θα είναι ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ, ώστε να είναι απαλλαγμένο από ουσίες χημικές που αλλοιώνουν την θεραπευτική του δράση και επιβαρύνουν κι από πάνω τον οργανισμό μας με υπολείμματα φυτοφαρμάκων κ.α. Θεωρείται μικροβιοκτόνο, απολυμαντικό, χολαγωγικό, αντιδιαβητικό .

Συνιστάται στη δυσκοιλιότητα, στις παθήσεις του ήπατος, τις πιτυριάσεις του δέρματος, για την τόνωση των μαλλιών.

Επίσης είναι υπακτικό, πίνεται σε περιπτώσεις χολολιθίασης, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πλύσεις σε περιπτώσεις σπαστικής κολίτιδας.

Ανακουφίζει τους πόνους στο στομάχι από υπερέκκριση υδροχλωρικού οξέως, διαλύει τη χοληστερίνη είναι καταπραϋντικό και σπασμολυτικό σε κωλικούς των νεφρών και του ήπατος.

Τα φύλλα της ελιάς έχουν αντιπυρετική, ηρεμιστική, στυπτική και αντισηπτική δράση ενώ κατεβάζουν την πίεση του αίματος: Τα φύλλα της ελιάς περιέχουν πολλές δραστικές ουσίες που δρουν αντιυπερτασικά (τους ολεοευρωποσίδες, την ολεοζίνη και το γλυκολικό οξύ) και ανακουφίζουν από τα συμπτώματα της υψηλής πίεσης, όπως είναι οι πονοκέφαλοι και οι ίλιγγοι. Το ρόφημα αυτό ενδείκνυται για όσους ταλαιπωρούνται από υπέρταση, καθώς και από πεπτικά προβλήματα (π.χ. δυσπεψία, φουσκώματα, πέτρες στη χολή). Μπορείτε να πίνετε 1-2 ροφήματα την ημέρα μετά τα γεύματα.
Πώς να το ετοιμάσετε: Ρίχνετε σε 300 ml νερό (όσο δύο ποτήρια) 20 γρ. ξηρά φύλλα ελιάς και τα αφήνετε να βράσουν μαζί για 15’. Πίνετε το ρόφημα ζεστό (μισό το πρωί και μισό το βράδυ).

Ελαιόλαδο για την καρδιά

Η λογική κατανάλωση μιας ποσότητας ελαιολάδου κάθε μέρα, είναι ικανή να δημιουργήσει μια ασπίδα προστασίας στην καρδιά μας. Αυτό αναδείχθηκε ύστερα από πολύχρονες έρευνες, που πραγματοποίησαν ο καθηγητής Καρδιολογίας, Δημήτριος Κρεμαστινός, ο αναπληρωτής καθηγητής Καρδιολογίας, Ευστάθιος Ηλιοδρομίτης, και οι συνεργάτες τους στο Ερευνητικό και Πειραματικό Κέντρο της Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας. Σύμφωνα με την έρευνα που παρουσιάσθηκε  παρόντος και του καθηγητή Μαγκντί Γιακούμπ, το συστατικό ελευρωπαΐνη είναι αυτό που έχει τις ευεργετικές ιδιότητες για την καρδιά. Από την πειραματική μελέτη σε κουνέλια προέκυψε ότι η χορήγηση ελευρωπαΐνης μειώνει την έκταση του εμφράγματος του μυοκαρδίου σε φυσιολογικά κουνέλια και σε μεγαλύτερη δόση σε υπερχοληστερολεμικά. Επιπλέον, το συγκεκριμένο συστατικό προστατεύει από την οξειδωτική βλάβη κατά τη διάρκεια της ισχαιμίας - επεναιμάτωσης.  Προέκυψε ακόμη ότι με τη χορήγηση 10 και 20 μικρογραμμαρίων ελευρωπαΐνης, μειώνονται τα επίπεδα της ολικής χοληστερόλης κατά 28,7% και 33% και των τριγλυκεριδίων κατά 41,1% και 61,4%, αντίστοιχα. Η ποσότητα του ελαιολάδου, για να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα, θα πρέπει να υπολογιστεί με κουτάλι ανά γεύμα, ή σαλάτα. Η χορήγηση της ελευρωπαΐνης έχει προστατευτικό και θεραπευτικό αποτέλεσμα στην καρδιοτοξικότητα, που προκαλείται από την οξεία και τη χρόνια χορήγηση αδριανομυκίνης.

Χρήση των φύλλων της ελιάς σε εναλλακτικές θεραπείες:

Στα φύλλα της ελιάς περιέχονται αρκετές φαινολικές ενώσεις, σημαντικότερες εκ των οποίων είναι η ελαιοευρωπαΐνη και η υδροξυτυροσόλη. Οι ιδιότητες των φύλλων ελιάς, έχουν αποδοθεί κυρίως σε αυτές τις 2 ουσίες. Τα οφέλη από την κατανάλωση φύλλων ελιάς (χυμού, αψεθήματος, ελαιόλαδου), συνοπτικά αναφέρονται ως εξής:


1. Ενίσχυση ανοσοποιητικού συστήματος. Αποτελεί το κυρίαρχο όφελος με την κατανάλωση χυμού ή ροφήματος φύλλων ελιάς, λόγω του ενεργού συστατικού τους, την ελαιοευρωπαΐνη. Η αποτελεσματικότητα κατά πολλών παθογόνων, μπορεί να ωφελήσει στην αντιμετώπιση των ιών της γρίπης, του έρπητα, μύκητες (υπερανάπτυξη ζυμομυκήτων - Yeast Syndrome), βακτήρια (11 ειδών). Έχουν αναφερθεί θεαματικά αποτελέσματα και στην αντιμετώπιση έντονων συμπτωμάτων του AIDS με χορήγηση φύλλων ελιάς.


2. Αντιοξειδωτική δράση. Η αναστολή της οξείδωσης της LDL χοληστερόλης, που προκαλεί η ελαιοευρωπαΐνη των φύλλων ελιάς, μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακών νοσημάτων. Η ταυτόχρονη παρουσία της «αντιοξειδωτικής» βιταμίνης Ε που υπάρχει σε αφθονία στα φύλλα ελιάς, ενισχύει ακόμα περισσότερο την εν λόγω δράση.


3. Αντιυπερτασική δράση. Από τη δεκαετία του 1950, υπάρχουν κλινικά δεδομένα για τη χρήση των φύλλων ελιάς στη θεραπεία της υπέρτασης, μέσω της αγγειοδιασταλτικής τους δράσης.


4. Αναστολή συγκόλλησης των αιμοπεταλίων. Αυτή η ιδιότητα μετατρέπει τα φύλλα ελιάς, σε σημαντικό όπλο για την αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών επεισοδίων και την αποφυγή επικίνδυνων θρόμβων.


5. Αύξηση ενεργητικότητας - Αντιμετώπιση χρόνιας κόπωσης. Η κατανάλωση φύλλων ελιάς έχει αναφερθεί πολλάκις από ασθενείς, αλλά και από υγιή άτομα, ότι προσδίδει μεγαλύτερη ενεργητικότητα. Αυτή η μεγαλύτερη ενεργητικότητα, δυνητικά μπορεί να αυξήσει την απόδοση στην εργασία, την επίδοση στον αθλητισμό. Επίσης, έχουν αναφερθεί πολλά περιστατικά ταχείας ανάρρωσης από χρόνια κόπωση με τη συχνή και συστηματική κατανάλωση φύλλων ελιάς. Εν ολίγοις, αποτελούν σημαντικότατο εργαλείο του σύγχρονου και επιβαρημένου από το στρες ανθρώπου, στην ανάγκη για ευεξία και μακροζωία.


Εύκολα μπορεί κανείς να παρατηρήσει, τον πλούτο των φύλλων ελιάς σε ιχνοστοιχεία, μέταλλα και βιταμίνες, καθιστώντας τα σε πολύτιμο διατροφικό εργαλείο του ανθρώπου. Παράλληλα, η αναλογία τους σε λιπαρά οξέα (κορεσμένα, μονοακόρεστα, πολυακόρεστα), είναι η ιδανική και υποδεικνύει τις καρδιοπροστατευτικές τους ιδιότητες.

Ελαιόλαδο για υγειινή διατροφή και καλή υγεία

Γενικά το ελαιόλαδο χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα, ως θρεπτικό συστατικό, ως φάρμακο ή φορέας φαρμάκων και ως καλλυντικό.
Πριν από έναν αιώνα περίπου διαπιστώθηκε ότι προσθήκη ελαιόλαδου στο γεύμα βοηθούσε στη μείωση της συγκέντρωσης των γαστρικών υγρών, μείωση της δυσπεψίας και ελάττωση του πόνου, με τη χορήγηση ελαιόλαδου μαζί με χυμό από πορτοκάλι (Κυριτσάκης 1988).
Νεότερες μελέτες έδειξαν τη θεραπευτική δράση του ελαιόλαδου στο δωδεκαδακτυλικό έλκος και τη βελτίωση της κινητικότητας του παχέως εντέρου. Αντικατάσταση, στο διαιτολόγιο, του ζωικού λίπους με ελαιόλαδο μείωσε κατά 33,4% τα περιστατικά του έλκους του δωδεκαδάκτυλου (Κυριτσάκης 1988).

Από πολύ παλαιά το ελαιόλαδο χρησιμοποιήθηκε σε τοπικές εφαρμογές κατά των παθήσεων του δέρματος με ικανοποιητικά αποτελέσματα. Φαίνεται ότι ο ρόλος του στην περίπτωση αυτή οφείλεται στη δράση της βιταμίνης Ε. Γνωστός επίσης είναι ο προστατευτικός ρόλος του ελαιόλαδου στο δέρμα από την ακτινοβολία και ο κατευναστικός ρόλος του στους πόνους από νήγματα διαφόρων εντόμων (Ηurley 1919).
Οι Christakis et al. (1980) υποστήριξαν ότι το ελαιόλαδο προλαμβάνει ορισμένες ασθένειες του ήπατος και παρουσιάζει αξιόλογη ευεργετική δράση στη θεραπεία του διαβήτη. Επίσης διαπιστώθηκε ότι το ελαιόλαδο εξαιτίας της μεγάλης του περιεκτικότητας στο μονοακόρεστο ελαϊκό οξύ προστατεύει τον οργανισμό από τη δημιουργία θρομβώσεων (Κυριτσάκης 1988). Το ελαιόλαδο, ακόμη, επιδρά ευνοϊκά στην ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος, στη δομή των οστών του εγκεφάλου και του αγγειακού συστήματος και στην κανονική ανάπτυξη των παιδιών (Christakis et al. 1982; Laval Jeanter et al. 1980; Crawford et al. 1980).
Η ευνοϊκή δράση του ελαιόλαδου στην ανάπτυξη των νεαρών οργανισμών σύμφωνα με τους Crawford et al. (1980) αποδίδεται στο ρόλο που διαδραματίζει το ελαϊκό οξύ που βρίσκεται σε μεγάλη ποσότητα στο ελαιόλαδο. Επίσης πολύ αξιόλογος είναι ο ρόλος του λινελαϊκού οξέος το οποίο συναντάται στο ελαιόλαδο στην ίδια περίπου περιεκτικότητα με το μητρικό γάλα.
Είναι γνωστό ότι το λιπαρά οξέα λινελαϊκό (Δ9,12C18:2) και α-λινολενικό (Δ9,12,15C18:3) είναι απαραίτητα λιπαρά οξέα τα οποία δεν δύνανται να βιοσυντεθούν από τον άνθρωπο και συνιστούν τον προάγγελο βιοσύνθεσης των προσταγλανδινών, των προστακυκλινών και των θρομβοξανών των ομάδων n-6 και n-3. Απρόσκοπτη βιοσύνθεση των ουσιών αυτών σχετίζεται με μειωμένο αριθμό παθήσεων του καρδιοαγγειακού συστήματος του ανθρώπου δεδομέμης της αύξησης της HDL-χοληστερόλης στον ορό του αίματος και συνεπώς μείωσης της παρουσίας αθηρωματικών πλακών στο αίμα (Beare-Rogers 1985; 1988; Aggelis et al. 1987; 1988; Horrobin 1992; Ratledge 1993).
Είναι γνωστό επίσης, ότι η υπερκατανάλωση πολυακόρεστων ελαίων ή γενικά ο υπερεμπλουτισμός της δίαιτας με τέτοιες λιπαρές ύλες (πολυακόρεστες), έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά και έχουν διατυπωθεί αρκετές επιφυλάξεις. Οι επιφυλάξεις αυτές στρέφονται, κυρίως, στους κινδύνους οι οποίοι μπορεί να δημιουργηθούν από τα προϊόντα οξείδωσης των πολυακορέστων λιπαρών υλών και από την αύξηση των αναγκών του οργανισμού σε βιταμίνη Ε, που είναι συνέπεια της μεγάλης κατανάλωσης πολυακορέστων λιπαρών οξέων. Βεβαίως είναι γνωστό ότι ο ανθρώπινος οργανισμός χρειάζεται οπωσδήποτε τα απαραίτητα πολυακόρεστα οξέα λινελαϊκό και α-λινολενικό και ότι η έλλειψη των οξέων αυτών δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Ιδιαίτερο δε ρόλο, στη διατροφή, δεν έχει το μόνο το αθροιστικό σύνολο των πολυακορέστων λιπαρών οξέων (λινελαϊκό - α-λινολενικό) αλλά η μεταξύ τους σχέση (Emken 1983; Bear-Rogers 1988). Ενώ όμως είναι διαπιστωμένη η αναγκαιότητα της παρουσίας των πολυακορέστων λιπαρών οξέων, στη δίαιτα, θα ήταν ίσως παρακινδυνευμένο να δεχτούμε ότι η συνεχής αύξηση της κατανάλωσης πολυακoρέστων ελαίων αποτελεί τη μόνη λύση αφού, όπως προαναφέρθηκε, έχουν εκδηλωθεί προβλήματα από την αυξημένη κατανάλωση τους.
Οι Christakis et al. (1980) αποδίδουν την υψηλή βιολογική αξία του ελαιόλαδου στα παρακάτω χαρακτηριστικά του:
Καλή σχέση των κορεσμένων και των μονοακορέστων λιπαρών οξέων.
Καλή σχέση μεταξύ της βιταμίνης Ε και των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων (κυρίως λινελαϊκό οξύ)
Παρουσία φυσικών αντιοξειδωτικών ουσιών σε άριστη συγκέντρωση.
Παρουσία του λινελαϊκού οξέος σε ποσοστό 10%, περίπου, ποσοστό που βρίσκεται μέσα στα όρια των απαιτήσεων του οργανισμού, σε βασικά λιπαρά οξέα, καλύπτοντας έτσι τις ανάγκες του και όταν το ελαιόλαδο χρησιμοποιείται σαν μόνη πηγή λιπαρών.
Μεγάλη περιεκτικότητα σε υδρογονάνθρακα σκουαλένιο, ο οποίος διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο στο μεταβολισμό.
Συμπερασματικά μπορεί να αναφερθεί ότι το ελαιόλαδο είναι μια σπουδαία λιπαρή ύλη στη διατροφή του ανθρώπου με αναμφισβήτητη βιολογική και θρεπτική αξία

Παραδοσιακό ρόφημα με φύλλα ελιάς

Συνταγή για παρασκευή του παραδοσιακού ροφήματος με φύλλα ελιάς:
Υλικά:
Φρέσκα φύλλα ελιάς
Νερό

Εκτέλεση:
Αποξηραίνετε τα φύλλα ελιάς στον ήλιο ή σε θερμοκρασία όχι μεγαλύτερη των 60 C . Η διαδικασία ροφήματως γίνεται όπως τα άλλα τσάγια δηλαδή για ένα ποτήρι τσάι 4-5 αποξυραμμένα φύλλα ελίας και να βράζουν για 15-20 λεπτά σε χαμηλή-μέτρια φωτία. Όπως αναφέρθηκε 2 φορές την μέρα για 6 μήνες μπορεί να βοηθήσει ασθενείς να ξεπεράσουν ευκολότερα αρκετές ασθένιες τηρώντας σωστή διατροφή με αρκετά αντιοξειδωτικά.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Παραδοσιακές και ΜΗ επιβεβαιωμένες επιστημονικά θεραπευτικές μέθοδοι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο επικουρικά (βοηθητικά) σε μια σύγχρονη ιατρική θεραπεία που χορηγεί ιατρός, μετά από ιατρική εξέταση του ασθενούς, επιστημονική διάγνωση, και συνταγογράφηση μιας σύγχρονης ιατρικής θεραπευτικής αντιμετώπισης. Ποτέ μη λαμβάνετε τέτοιες επικουρικές παραδοσιακές θεραπείες χωρίς να ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΤΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟ που σας παρακολουθεί και είναι υπεύθυνος για την αντιμετώπιση και θεραπεία της ασθένειάς σας. Διακοπή, τροποποίηση, αμέλεια λήψης της επιστημονικής ιατρικής θεραπείας μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλογές, επιδείνωση της κατάστασης και το θάνατο του ασθενούς

Χυμός από φύλλα ελιάς για βοήθεια της θεραπείας του καρκίνου

Αυτή είναι η συνταγή του Δρ. Λαμπρόπουλου για να φτιάξετε χυμό από φύλλα ελιάς (αναδημοσίευση)
1. Διαλέξτε ένα ελαιόδεντρο Μεσογειακού τύπου που δεν έχει ψεκαστεί με χημικά.

2. Κόψτε το ανώτερο 30-40cm ενός κλαδιού.

3. Διαλέξτε κυρίως τα φύλλα που είναι συνδεδεμένα με τον κύριο μίσχο και τα φρέσκα φύλλα από τα κλωνάρια των μικρότερων κλαδιών, όχι μεγαλύτερο από 3 cm το φύλλο.

4. Ξεπλύνετε τα φύλλα (10 λεπτά μέσα στο νερό) πολύ καλά με άλας και λίγο ξύδι άσπρο.

5. Τα λιώνουμε στο μπλέντερ και μετά τον πολτό τον σουρώνουμε και βγάζουμε τον καθαρό χυμό των φύλλων της ελιάς (περισσότερα πιο κάτω).
Σε περίπτωση που θα φτιάξετε επιπλέον ποσότητα χυμού:

Α. Τοποθετήστε το στο ψυγείο. Να είστε σίγουροι ότι ο χυμός είναι εντελώς σφραγισμένος και δεν εισέρχεται καθόλου αέρας διαφορετικά θα γίνει οξείδωση στον χυμό και θα χάσει τις θεραπευτικές του αξίες, όχι περισσότερες από 2-3 ημέρες στο ψυγείο.

Β. Ας μη χρησιμοποιείται αμέσως αφού βγει από το ψυγείο, καλύτερα να το αφήνετε μια ώρα περίπου για να μην είναι πολύ κρύο. Μπορεί να λαμβάνεται μονομιάς ή λίγο - λίγο σε διάστημα μιας ώρας.

Γ. Αναταράσσουμε καλά το περιεχόμενο στη μπουκάλα και ο ασθενής πρέπει να το παίρνει καλύτερα λίγο πριν από το φαγητό (περίπου μισή ώρα) οπότε διεγείρει και την όρεξη. Μπορεί να λαμβάνεται και μετά το φαγητό αν τυχόν προκαλέσει ενοχλήσεις στον ασθενή όταν το πάρει πριν από το φαγητό.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Παραδοσιακές και ΜΗ επιβεβαιωμένες επιστημονικά θεραπευτικές μέθοδοι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο επικουρικά (βοηθητικά) σε μια σύγχρονη ιατρική θεραπεία που χορηγεί ιατρός, μετά από ιατρική εξέταση του ασθενούς, επιστημονική διάγνωση, και συνταγογράφηση μιας σύγχρονης ιατρικής θεραπευτικής αντιμετώπισης. Ποτέ μη λαμβάνετε τέτοιες επικουρικές παραδοσιακές θεραπείες χωρίς να ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΤΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΣ ΤΟΝ ΙΑΤΡΟ που σας παρακολουθεί και είναι υπεύθυνος για την αντιμετώπιση και θεραπεία της ασθένειάς σας. Διακοπή, τροποποίηση, αμέλεια λήψης της επιστημονικής ιατρικής θεραπείας μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλογές, επιδείνωση της κατάστασης και το θάνατο του ασθενούς

Δοσολογία:

Ο Δρ. Λαμπρόπουλος συνέστησε ότι αυτή η θεραπεία μπορεί να είναι αποτελεσματική αν λαμβάνεται με την ακόλουθη δοσολογία:
Καρκινοπαθείς:
Ανακατέψτε 1 πατημένο ποτήρι με φύλλα ελιάς και 2 ποτήρια νερό (καθαρό χωρίς χλωρίνη) σε μίξερ. Πρέπει να παίρνετε 1 ποτήρι κρασίου (1/2 ποτήρι) καθαρού χυμού από φύλλα ελιάς 3 φορές την μέρα (πρωί-μεσημέρι-βράδυ), καθημερινά και χωρίς διακοπή, πριν ή μετά το φαί για τέσσερις μήνες το λιγότερο. Μπορείτε να πίνετε σκέτο το χυμό ελιάς είτε με άλλα φρέσκα αντιοξειδωτικά όπως είναι το φρέσκο πορτοκάλι, ακτινίδιο, μάνγκο, αλόη βέρα (ενισχυτική διατροφή με 75 ωφέλιμες ουσίες) ακόμα και μπανάνα, ροδάκινα, μήλα, λαχανικά, μια πρέζα φυτό κρόκο Κοζάνης (αλλά όχι απαραίτητα) για να είναι πιο εύγεστο και ευεργετικό το ρόφημα. ΠΡΙΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ στη χρήση αυτής της εναλλακτικής θεραπείας για τον καρκίνο, ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ τον ιατρό που σας παρακολουθεί. ΜΗΝ ΛΑΜΒΑΝΕΤΕ κανενός είδους εναλλακτικές θεραπείες χωρίς την προηγούμενη σύμφωνη γνώμη του επιστήμονα ιατρού που είναι υπεύθυνος για την αντιμετώπιση της ασθένειάς σας!

Μη καρκινοπαθείς:
Ανακατέψτε 1 πατημένο ποτήρι με φύλλα ελιάς και 3 ποτήρια νερό (καθαρό χωρίς χλωρίνη) σε μίξερ. Παίρνεται 1/4 ποτήρι καθαρού χυμού από φύλλα ελιάς, 1-3 φορές την εβδομάδα πριν ή μετά το φαί για διάστημα 1-4 μηνών κάθε χρόνο. Το πίνετε σαν συμπλήρωμα διατροφής είτε σκέτο είτε με άλλα φρέσκα αντιοξειδωτικά όπως είναι το φρέσκο πορτοκάλι, ακτινίδιο, μάνγκο, αλόη βέρα (ενισχυτική διατροφή με 75 ωφέλιμες ουσίες) ακόμα και μπανάνα, ροδάκινα, μήλα, λαχανικά για να είναι πιο εύγεστο και ευεργετικό ρόφημα.
Ο Ο Δρ. Λαμπρόπουλος υποστήριξε ότι είναι εντελώς αβλαβές και ασθενείς που το λάμβαναν επί 26 μήνες, διότι δεν παρουσίασαν καμία ενόχληση. Ο χρόνος της λήψης του δεν είναι ακόμα καθορισμένος, και ΔΕΝ υπάρχουν δεδομένα, μελέτες και συμπεράσματα ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΜΕΝΑ επιστημονικά.

http://www.phyto.gr

Aechmea fasciata - αιχμέα

Γνωστή ως αιχμέα ή αίχμεια ή φασιάτα

Η αιχμέα ανήκει στην οικογένεια των βρομελιωδών και προέρχεται από την τροπική Βραζιλία. Πήρε το όνομά της από τα στενόμακρα λογχοειδή φύλλα της, που σχηματίζουν ρόδακα (ροζέτα). Μέσα στο χωνί της ροζέτας μαζεύεται το νερό της βροχής.Τα φύλλα της φτάνουν και τα 60 εκ. και είναι αγκαθωτά με ασημόγκριζες οριζόντιες ταινίες. Μέσα από το χωνί προβάλλει ένα πολύ κομψό ανθικό στέλεχος με μπλε-μωβ ανθάκια ανάμεσα σε ροζ σέπαλα.


Η αιχμέα χρειάζεται ένα μέρος φωτεινό, όχι όμως απευθείας στον ήλιο, και θερμοκρασία δωματίου όλο το χρόνο. Να την ποτίζετε και να την ψεκάζετε με χλιαρό μαλακό νερό, να της ρίχνετε λίπασμα από τον Απρίλιο ως τον Οκτώβριο κάθε δύο βδομάδες και να καθαρίζετε τον κεντρικό ρόδακα. Το χειμώνα θα πρέπει να περιορίσετε το πότισμα και να μη ρίχνετε λίπασμα.

Η αιχμέα πολλαπλασιάζεται με τις παραφυάδες που σχηματίζονται στη βάση του μητρικού φυτού. Αφαιρέστε τις μαζί με τη ρίζα τους και ψυτέψτε τις σε χώμα ειδικό για βρομέλιες. Δυο βδομάδες πριν τις απομακρύνετε από το μητρικό φυτό, θα πρέπει να αρχίζετε να τις ποτίζετε ρίχνοντας νερό στο δικό τους ρόδακα.

Ποικιλίες και είδη:

Aechmea fasciata 'Φρειδερίκη': ποικιλία με φύλλα χωρίς αγκάθια. Α. chantlini: από τα ωραιότερα είδη. A.fulgens: είδος με άνθη στο χρώμα του κοραλλιού. 'Discolor': ποικιλία με φύλλα με λαδί αποχρώσεις πάνω και μπορντώ κάτω.

http://www.phyto.gr

Aeschynanthus speciosus - αισχύνανθος

Ο αισχύνανθος ανήκει στην οικογένεια των γεσενεριιδών και μεγαλώνει σαν επίφυτο στα γεμάτα υγρασία δάση μεταξύ των Ιμαλαίων και της Ινδονησίας. Πήρε το όνομά του από τα «ντροπαλά» του άνθη που έχουν κόκκινες απολήξεις. Βγαίνουν σε ταξιανθίες των 6-12 και έχουν τέσσερις μεγάλους στήμονες που προεξέχουν. Τοποθετημένο ψηλά ή κρεμαστό, το φυτό ενδείκνυται για βιτρίνες και παράθυρα σε κλιματιζόμενους χώρους. Τοποθετήστε το σε μέρος ημισκιερό (το χειμώνα πιο φωτεινό) και ζεστό, με θερμοκρασία σταθερή και υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία. Μην του αλλάζετε θέση. Θέλει συχνό ράντισμα με ζεστό νερό, τακτικό πότισμα το καλοκαίρι και λιγότερο το χειμώνα. Από το Μάρτιο ως το Σεπτέμβριο μπορείτε να του ρίχνετε ελαφρό, μη ασβεστούχο λίπασμα. Την άνοιξη αλλάξτε του γλάστρα. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα που ριζοβολούν σε θερμοκρασία εδάφους τουλάχιστον 25 οC.

http://www.phyto.gr

Ageratum houstonianum - αγήρατο

Κατάγεται από την Κεντρική Αμερική και αγαπά τα πολύ ηλιόλουστα μέρη. Δεν ανέχεται τη σκιά και δεν αντέχει καθόλου την παγωνιά. Μην το βγάλετε ποτέ στη βεράντα, αν υπάρχει περίπτωση να πέσει η θερμοκρασία κάτω από το μηδέν. Ανθοφορεί συνέχεια, αρκεί να βρίσκεται σε ηλιόλουστη θέση. Η απευθείας ακτινοβολία μειώνει και την πιθανότητα προσβολής του φυτού από βοτρύτη (μούχλα από μύκητα). Στην καλύτερη εκδοχή του τα λαμπερά άνθη λάμπουν στους ωραιότερους τόνους του μπλε, υπάρχουν όμως και είδη με ροζ ή άσπρα λουλούδια. Κανονικά μπορεί να ψτάσει σε ύφος 30 εκ. κι επειδή διατηρείται καλά, είναι πολύ δημοφιλές και ως δρεπτό άνθος. Για το μπαλκόνι και τη βεράντα σας πάντως ενδείκνυνται οι χαμηλότερες πόες με ύψος κατά μέσο όρο 15 εκ. Το αγήρατο απαιτεί συνεχή φροντίδα από τον ανθοκόμο του. Αν δεν το ποτίζετε τακτικά, αντιδρά αμέσως: μαραζώνει και δεν βγάζει πια λουλούδια. Το αργότερο δύο μήνες μετά τη φύτευση πρέπει να του ρίχνετε λίπασμα κάθε 2 βδομάδες. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους.

Ποικιλίες
Οριμένες ποικιλίες έχουν σκούρα μπλε άνθη και κοκκινωπά μπουμπούκια, άλλες όπως η 'Βόρεια Θάλασσα' είναι βαθύ μωβ.

http://www.phyto.gr

Phyllitis scolopendrium - Φυλλίτις

Είναι είδος φτέρης με φύλλα που θυμίζουν γλώσσα. Τα φύλλα της δεν έχουν τη γνωστή διάταξη της φτέρης, αλλά είναι μονοκόμματα,  γυαλιστερά πράσινα και φτάνουν τα 40 εκ. μήκος. Υπάρχουν και είδη κατσαρά ή κροσσοειδή. «Scolopendrium» σημαίνει «με χίλια πόδια» και αναφέρεται στα γραμμοειδή σποριαγγεία που βρίσκονται στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Ευδοκιμεί σε υγρές σκιερές περιοχές με ασβεστούχο έδαφος. Αγαπά τις σκιερές ή ημισκιερές θέσεις, θέλει δροσιά, υγρασία και καθαρό αέρα, το καλοκαίρι στους 15-18 °C έξω και το χειμώνα στους 10 °C. Θέλει σταθερή υγρασία, μέτριο πότισμα, ελαφρό λίπασμα κάθε 2 βδομάδες κατά την περίοδο της ανάπτυξης και συχνό ράντισμα των φύλλων.

Σαν  φτέρη που είναι η φυλλίτις αντιδρά αμέσως στον ξηρό αέρα. Επίσης δεν συμπαθεί την πολλή ζέστη. Και στις δυο περιπτώσεις μπορεί να ξεραθούν τα φύλλα της, καθώς επίσης και να προσβληθεί από θρίπες.

Πολλαπλασιάζεται με σπόρους, ενώ κάποιες ποικιλίες με διαίρεση   ή   ριζώματα   και μίσχους φύλλων σε θερμοσπορείο.

http://www.phyto.gr

Sansevieria trifasciata - Σανσεβιέρια

Προέρχεται από τις αφρικανικές έρημους που ανήκει στα πιο ανθεκτικά φυτά εσωτερικού χώρου. Στην πατρίδα της καλλιεργείται για τις ίνες της που μοιάζουν με της κάνναβης. Τα φύλλα της είναι στητά χωρίς μίσχο, έχουν όμορφα σχέδια και μυτερές άκρες. Αποθηκεύουν νερό στο εσωτερικό τους, γι' αυτό και αντέχει την ξηρασία. Δεν έχει απαιτήσεις και αναπτύσσεται ακούραστα. Αναπτύσει  ριζικό σύστημα που δεν αντέχει σε μικρά δοχεία.
Καμιά φορά βγάζει άσπρα και πράσινα ανθάκια με άρωμα. Εγλιματίζεται άνετα σε ξηρή και ανθυγιεινή ατμόσφαιρα, γι' αυτό είναι κατάλληλη για επαγγελματικούς χώρους, γραφεία, εστιατόρια κτλ., αρκεί να έχει φως.
Χωρίς αυτό τα σχέδια των φύλλων ξεθωριάζουν. Δεν χρειάζεται πολύ πότισμα, κάθε 8 - 10 μέρες το καλοκαίρι και κάθε 20 το χειμώνα.
Ρίξτε της μη αζωτούχο λίπασμα κάθε 2-4 βδομάδες. Αλλάξτε γλάστρα κάθε χρόνο, στα μεγαλύτερα φυτά κάθε 2 χρόνια. Προτιμήστε ρηχές γλάστρες. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με διαίρεση, και με μοσχεύματα φύλλων. Στη δεύτερη περίπτωση τα φυτά που προκείπτουν είναι πράσινα.

http://www.phyto.gr

Haworthia - Αβόρθια

Το παχύφυτο αυτό, ανήκει στην οικογένεια των λειριιδών. Κατάγεται από τη Νότια Αφρική και έχει χοντρά, σαρκώδη φύλλα, που σχηματίζουν ρόδακα. Τα περισσότερα είδη έχουν μικρά λευκά εξογκώματα σαν χάντρες στη σκούρα κάτω επιφάνεια των φύλλων τους. Ορισμένα είναι σχεδόν ολόκληρα χωμένα στο έδαφος, όπως π.χ. η Haworthia truncata, από την οποία διακρίνονται μόνο μικρές μυτούλες και καθόλου πράσινο. Τα διαδεδομένα είδη με τις λευκές χάντρες θέλουν πολύ φως και ζέστη το καλοκαίρι, αλλά όχι ήλιο.

Την εποχή  αυτή  θέλουν  μέτριο πότισμα και λίπασμα κάθε μήνα. Κατά την περίοδο της ανάπαυσης που διαρκεί από τον Οκτώβριο ως το Φεβρουάριο πρέπει να διατηρούνται σχεδόν στεγνά. Τα είδη θερμοκηπίου χρειάζονται φως και ήλιο, λίγη υγρασία το χειμώνα στους 14-16 "C, ενώ από τον Απρίλιο ως το Σεπτέμβριο πρέπει να περιορίσετε το πότισμα και να σταματήσετε το λίπασμα.

Μην αφήνετε νερό στο πιατάκι. Μεταφυτέψτε τα κάθε 2 χρόνια την άνοιξη. Τα είδη του θερμοκηπίου θέλουν πιο βαρύ μείγμα χώματος από τα άλλα. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπόρους ή παραφυάδες.

http://www.phyto.gr